زندگینامه

بیان مفاهیم سخت دنیا به ساده‌ترین شکل؛ گفتگو با سپیده نیکرو

سپیده نیکرو

سپیده نیکرو شاعر، ترانه‌سرا و روزنامه‌نگار است اما در آی‌قصه برای کودکان می‌نویسد. سپیده چند کتاب شعر در نشر چشمه و نشر روزنه و پینار منتشر کرده است. یکی از قصه‌های کودک و نوجوان سپیده در مجموعه کتاب‌های آی قصه چاپ شده؛ قصه «صدف‌های گم شده» در کتاب قصه‌های حیوانکی ۱.

داستان‌های کودک غیزغیز خرس کوچولو، مامان مریض شده مینا باید چی کار کنه، بچه‌ها و درخت از قصه‌های او است که می‌توانید در اپلیکیشن آی قصه گوش کنید.

سپیده، مادر یک دختر نوجوان است. او قصه‌هایش را پیش از اینکه به آی قصه بدهد برای دخترش می‌خواند و بعد برای آی قصه می‌فرستد. شاید همین تجربه است که باعث می‌شود داستان‌ها خواندنی و کودک‌پسندتر شوند. آی قصه تصمیم دارد مخاطبان خود را با نویسندگان، تصویرگران و گویندگان خود بیشتر آشنا کند. به همین دلیل با سپیده نیکرو گفت‌وگویی کردیم که او مثل همیشه با حوصله و لب خندان جواب ما را داد.

این گفتگو را در ادامه بخوانید:

  • چی شد که نویسنده کودک شدی؟

من عاشق بچه‌ها و بچگی‌کردن هستم. از نوجوانی همیشه در حال نوشتن بودم. سال‌ها با بچه‌ها کار کردم و در مورد بچه‌ها مطالعه کردم اما تا همین یکی دو سال پیش نمی‌دونستم که نویسنده‌ی کودکان بودن چقدر برام شادی‌آوره. بعد از این‌که شروع کردم به جای بزرگسالان برای بچه‌ها بنویسم ناگهان متوجه شدم این کاریه که تا زنده‌ام  دلم نمی‌خواد از اون دست بردارم.

  • چقدر خودت رو حرفه‌ای می‌دونی؟

یک نویسنده حرفه‌ای به نظرت چه کسی‌یه؟  نویسنده‌ی حرفه‌ای کسیه که مهم‌ترین دغدغه‌اش نوشتنه. یکی از دلایلی که توی سال‌های طولانی کم‌تر نوشتم اینه که جایی کار اداری می‌کردم. بعد فهمیدم برای رسیدن به علاقه‌ام باید فقط بنویسم. پس استعفا دادم و شروع کردم به نوشتن. پس من در حال حاضر یه نویسنده‌ی تمام وقتم.

  • تفاوت نوشتن برای کودک و برای بزرگسال؟

نوشتن برای کودکان هم ساده است و هم سخته. ادبیات کودکان سخت‌ترین مفاهیم دنیا رو به ساده‌ترین شکل ممکن بیان می‌کنه. در حالی که نوشتن برای بزرگسالان تقریباً برعکسه. من عاشق سادگی‌ام و نوشتن برای کودکان به شدت من رو جذب کرده.

  • کدوم نویسنده‌ها رو دوست داری و کار کی‌ها روت تاثیر گذاشته؟

جواب دادن به این جور سوال‌ها سخته. چون نویسنده‌ها متفاوتن و ژانرهای مختلف انقدر با هم فرق دارن که انتخاب سخت می‌شه. از بین نویسنده‌های فعال حال حاضر و از بین اون‌ها که خوندم کار آقای فرهاد حسن‌زاده رو به خاطر طنز جذابش دوست داشتم.

  • بهترین کتاب‌های کودکی که خوندی؟

جالبه که من در بچگی کتاب کودک کم خوندم و با کتاب‌های جنایی شروع کردم و تازه در بزرگسالی شروع به خوندن کتاب کودک کردم. اگه باز بخوام از نویسنده‌های ایرانی بگم آخرین کتاب‌هایی که خوندم و بهم چسبید گروه ۵+۱ آقای حسن‌زاده و نیما نابغه خانم آتوسا صالحی و نبرد نوروزی حدیث لزرغلامی بود.

سپیده نیکرو
  • بهترین کتاب‌های غیر کودکی خوندی؟

من توی نوجوانی خیلی از کتاب‌های کلاسیک جذاب رو خوندم که اغلبشون شاهکار هستن اما اگه بخوام کتاب جدید معرفی کنم «مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است» نوشته «فردریک بکمن» جالب‌ترین انتخابمه.

  • در قصه‌هایی که نوشتی چه چیزهایی اهمیت بیشتری داشته؟

بچه‌ها بیشتر از بزرگترها به موضوعات اصلی زندگی توجه می‌کنن. خوبی و بدی، لذت و رنج، شادی و غم،  قضاوت و … من سعی کردم در مورد این دغدغه‌ها حرف بزنم.

  • کاراکترها در قصه‌ات چه ویژگی‌هایی دارن؟

توی رمان و قصه‌های کوتاه خیلی این موضوع فرق می‌کنه. از بین کاراکترهای داستان‌های کوتاه خودم اون‌هایی رو دوست دارم که قهرمان‌هاش اشیاء اطراف ما هستن. چیزهایی که انقدر نزدیک ما هستن که هیچ وقت فکر نکردیم دنیا از دید اون‌ها چه شکلیه.

  • تفاوت کودک امروز و نسل شما.

بچه‌های امروز از زمان ما شادتر هستن. امکانات بیشتری دارن. البته که تنهاتر هستن اما اعتماد به نفس مثبت بیشتری دارن و می‌تونن از پس بیشتر چیزها بربیان.

سپیده نیکرو
  • بهترین واکنش‌ها یا عجیب‌ترین واکنش‌هایی که از مخاطب قصه‌هات گرفتی.

بهترین واکنش‌ها خنده است. عاشق صدای قهقه‌ی بچه‌ها هستم. گاهی که پیش اومده این خنده‌ها رو بشنوم احساس کردم خیلی خیلی خوشبختم.

  • درباره آی‌قصه چی فکر می‌کنی؟ 😊

آی‌قصه جذاب و خوشرنگه و حس اعتماد و هیجان رو با هم منتقل می‌کنه.

  • دوست داری آی قصه سال آینده چه شکلی باشه و چه کارهای جدیدی بکنه؟

دلم می‌خواد تصویرها کمی متحرک بشن چون اونطوری هیجان بیشتری منتقل می‌کنن.

  • به عنوان سوال آخر، قصه زندگی‌ت رو هم برامون خیلی کوتاه تعریف کن

من یه دختر خیالاتی و اهل زندگی در قصه‌ها بودم. توی مدرسه همیشه در حال نوشتن و دکلمه کردن و اجرای نمایش و عروسک‌گردانی و مجری‌گری و این چیزا بودم. اولین چیزی که نوشتم نمایشنامه بود و بعد از اون داستان نوشتم. بعد شعر گفتم و انقدر ذوق کردم که سال‌های سال فقط شعر خوندم و نوشتم. بابام دوست داشت دکتر بشم اما من دوست داشتم ادبیات بخونم. پس رفتم دانشگاه و ادبیات خوندم.  حالا هم غیر از شاعری، نوشتن برای بچه‌ها و نوجوان‌ها مهم‌ترین لذت و دغدغه‌ی منه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *